Την Παρασκευή 12 Απριλίου 2024 οι μαθητές και οι μαθήτριες του Σχολείου μας επισκέφτηκαν το χωριό Σκλίβανη. Τα παιδιά απόλαυσαν το παιχνίδι στην ηλιόλουστη μέρα αλλά έκαναν και ένα μεγάλο διάλειμμα από το παιχνίδι τους για να επισκεφτούν το μουσείο Νεώτερης Ιστορίας Σκλίβανης που στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο του χωριού. Ήταν μια συναρπαστική επίσκεψη!
Οι μαθητές/τριες της Γ΄τάξης περιηγηθήκαμε κυρίως στην πρώτη και τη δεύτερη ενότητα εκθεμάτων που έχουν να κάνουν με την παραγωγή των αγαθών (αντικείμενα και εργαλεία που χρησιμοποιούνταν στη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και τις οικοδομικές εργασίες) και την επεξεργασία και τη μεταποίηση των πρώτων υλών (αντικείμενα σχετικά με την κλωστοϋφαντική τέχνη και ενδυμασία) αντίστοιχα. Μάθαμε πώς η πρώτη ύλη του μαλλιού μετετρέπονταν σε ενδύματα και κλινοσκεπάσματα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μέσα από την εξερεύνηση των υφαντών και των γεωμετρικών μοτίβων, ανακαλύψαμε την πλούσια κληρονομιά και την τέχνη των παραδοσιακών υφαντών, είδαμε από κοντά τα γεωμετρικά μοτίβα που χρησιμοποιούνταν και έδιναν στα υφάσματα μια μοναδική ταυτότητα και ομορφιά (γραμμές, κύκλους, τρίγωνα, τετράγωνα και άλλα γεωμετρικά σχήματα που επαναλαμβάνονται σε ολόκληρο το ύφασμα), ενώ συνειδητοποιήσαμε πως η εφαρμογή αυτών των μοτίβων μπορεί να απαιτεί τη χρήση μαθηματικών αρχών όπως η συμμετρία ή οι ακριβείς μαθηματικοί υπολογισμοί. Επιπλέον, συνδυάσαμε τις γνώσεις που είχαμε σχετικά με τη ζύγιση και τον υπολογισμό του βάρους από τα Μαθηματικά, βλέποντας παραδοσιακές ζυγαριές όπως η ζυγαριά του μπακάλη και το καντάρι και τη χρήση τους στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων των παραδοσιακών κοινοτήτων.
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός: Παναγιωτοπούλου Ελισάβετ (ΠΕ70)
Τέλος, ακούσαμε τα κάλαντα του Λαζάρου από τον κ. Γιάννη Φερεντίνο που μας περιήγησε στα εκθέματα του μουσείου, μας άφησε να τα αγγίξουμε και να τα πάρουμε στα χέρια μας. Ιδιαίτερη χαρά πήραμε εμείς τα παιδιά βλέποντας το καλαθάκι που τα παιδιά στα παλιά χρόνια στόλιζαν με βάγια και λουλούδια για να μαζεύουν τα αυγά του Πάσχα λέγοντας τα κάλαντα με τη συνοδεία μεγάλων χάλκινων κουδουνιών. Ενθουσιαστήκαμε που ακούσαμε για το έθιμο των καλάντων του Λαζάρου το οποίο είχαμε συζητήσει και στο μάθημα των Θρησκευτικών.
Μέσα από αυτήν την εμπειρία, καταλάβαμε πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε ζωντανή την παράδοση και την τέχνη των ανθρώπων των παραδοσιακών κοινοτήτων. Κάθε αντικείμενο φέρει μέσα του μια ιστορία και μια πνοή ζωής που μας συνδέει με το παρελθόν και το παρόν.
