Η εικαστική γλώσσα είναι μια γλώσσα μοναδική, με το δικό της "αλφαβητάρι" για να εκφράσει τις δικές τις έννοιες. Όπως οι λέξεις, οι νότες κι οι αριθμοί, έτσι είναι το σχέδιο, η φόρμα, η σύνθεση, οι υφές, ο ρυθμός, η ερμηνεία.
Όσο σημαντικό είναι να φτιάχνω, να δημιουργώ, είτε οργανικά, είτε με συγκεκριμένη στόχευση, άλλο τόσο σημαντικό είναι να "διαβάζω", δηλαδή να βλέπω, να παρατηρώ πραγματικά. Να παρατηρώ σε βάθος τον κόσμο γύρω μου. Το φώς, το χρώμα, τα βουνά, τα λουλούδια, τα κτίρια, την καθημερινή ζωή, τους ανθρώπους, τα έργα των σπουδαίων καλλιτεχνών. Η εικαστική τέχνη, όπως όλες οι τέχνες, εμπεριέχουν βαθιά στον πυρήνα τους την αφαιρετική σκέψη, την αφαιρετική αντίληψη και προσέγγιση, όπως την έχουν μέσα τους ατόφια κι ακέραιη τα παιδιά.
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός: Παπαδοπούλου Ελένη (ΠΕ08)
